December 27th, 2016
chart, year-end chart
Carte Blanche Top 2016
Is there a better way to introduce myself and this new music blog than via a year-end chart? Last year in my Carte Blanche radio show I played over 800 new tracks, all of which you can find in this 2016 container playlist (subject to availability). Only 100 of them made it to the Carte Blanche Top 2016.
Some random statistics:
- After the usual suspects â Great-Britain (34) and United States (19) â the Netherlands deliver most entries (9), followed by Sweden (8), Belgium (6), Australia (5), Norway and France (4 each)
- 42% of all lead vocals are sung by women, which is unique compared to other radio stations
- There are more rock tracks in (the upper regions of) the Carte Blanche Top 2016 than in your average year-end chart
- The same goes for acts that were already successful 10, 20, even 30 years ago, proving they are still relevant today
If you want, you can listen to my radio show (in Dutch) containing the Top 30 of my year-end chart. Meanwhile you can browse through the complete list below. Enjoy!
I’m a music industry watcher and journalist. Worked at a CD club, a record store chain and was editor in chief of an entertainment trade magazine. Have been in the radio business since 1987, producing and presenting shows. Was music director of several stations. Also, I developed the European Border Breakers Chart, Music Moves Europe Talent Chart and ESNS Chart. CEO of Werner Bros. tekst | uitleg.
border breaker, werner's weekly, wildcard
Wernerâs Weekly (week 52)
Aan de meeste dingen komt een eind (aan Carte Blanche op de radio, bijvoorbeeld), weer andere dingen beginnen pas net (zoals Wernerâs Weekly) en sommige dingen moeten nog van start gaan (Carte Blanche als muziekblog).
Maar sommige dingen gaan altijd door. Zoals nieuwe muziek. Die laat zich door geen Kerstmis tegenhouden. In mijn Spotify-playlist Werner Tipt vind je releases zo afwisselend als The Van Tâs, Rhodes vs. Felix Jaehn, Jaakko Aukusti, Yelle, For King & Country, Smoove & Turrell en Tegan & Sara. Voor meer informatie over dat soort releases kun je vanaf komende week terecht op www.carteblanchemusic.nl. Dat wordt dan ook de nieuwe standplaats voor Wernerâs Weekly.
Hoewel deze week de allerlaatste radiouitzending van Carte Blanche te horen is, zal de Remschijf gewoon blijven bestaan. Die was er immers ook al vóór de allereerste uitzending, bijna 30 jaar geleden. De Remschijfgeschiedenis gaat terug tot begin 1985. Sindsdien heb ik er 1654 gekozen. De 1655e is de laatste Remschijf die Remschijf heet. Carte Blanche Music wordt nl. een Engelstalig blog en vanaf dan kies ik wekelijks een Wildcard. Het idee blijft precies hetzelfde: het is het beste liedje van die week, dat nog wel een zetje kan gebruiken.
De laatste Remschijf is Dye My Hair van Alma. De Finse singer-songwriter Alma-Sofia Miettinen scoorde in juni ook al een Remschijf met haar debuutsingle Karma. Die werd niet opgepikt in Nederland. Hopelijk geldt dat wel voor Dye My Hair, die nu al een top 5-hit is in de European Border Breakers Chart. Het is in elk geval net zoân aanstekelijke mix van deep house, r&b en pop als zijn voorganger. Benieuwd naar haar optreden op Eurosonic Noorderslag!
Een andere onnavolgbare combinatie van stijlen hoor je deze week in Wernerâs Weekly op Better Than Me van Blood Orange feat. Carly Rae Jepsen.
Als tegenwicht voor de Kerstmuziek zijn deze week ook veel stevige nummers uitgekomen. De beste zijn wat mij betreft Run With The Bulls van de Amerikaanse viermansband Smallpools en I Was King van het Japanse(!) One OK Rock.
Sinds haar Lily Allen-achtige single Last Night (Beer Fear) heb ik een zwak voor Lucy Spraggan. Eind januari 2017 verschijnt haar nieuwe album I Hope You Don’t Mind Me Writing, waarvan Modern Day Frankenstein de catchy single is. Al net zo aanstekelijk is Alcatraz van King No-One en op diezelfde muzikale stapel ligt One Drop van Be Charlotte. Een veelbelovende afsluiting van een mooi muziekjaar. Op naar het volgende, dat ik via Carte Blanche Music goed voor je in kaart zal brengen. Bookmark maar alvast!
I’m a music industry watcher and journalist. Worked at a CD club, a record store chain and was editor in chief of an entertainment trade magazine. Have been in the radio business since 1987, producing and presenting shows. Was music director of several stations. Also, I developed the European Border Breakers Chart, Music Moves Europe Talent Chart and ESNS Chart. CEO of Werner Bros. tekst | uitleg.
werner's weekly, wildcard
Wernerâs Weekly (week 51)
M.i.v. 1 januari 2017 gaat Wernerâs Weekly verhuizen en wordt het een vast onderdeel op mijn muziekblog www.carteblanchemusic.nl (under construction). Als je die site nu al bookmarkt, houd ik je ook in het nieuwe jaar volledig op de hoogte van de beste nieuwe muziek. Waarbij âbesteâ geen hitgarantie inhoudt, maar wel een kwaliteitskeurmerk is. Hoe subjectief ook, uiteraard. EĂ©n ding kan ik je garanderen: mijn muziekblog wordt een waardige opvolger van mijn radioprogramma. Dat houdt in: veel van de muziek die ik er straks aanprijs, zal in Nederland geen actieve promotie krijgen en hier dus nooit op de radio te horen zijn. Dus ben je bereid verder te luisteren dan je oren breed staan, dan is Carte Blanche Music een perfecte aanvulling op het Nederlandse radioaanbod.
Alle nieuwe muziek die ik op het blog bespreek, komt voor zover aanwezig ook in mijn Spotify-playlist Werner Tipt te staan. Afgelopen week voegde ik daar 11 tracks aan toe, van o.m. Puggy, Moby, Sundara Karma, Fresku, AOSOON, Georgie, The Computers en Gabrielle Aplin. Maar slechts drie krijgen een eervolle vermelding in Wernerâs Weekly…
Ook op www.carteblanchemusic.nl zal ik elke week een track tot Remschijf kiezen. Deze week is dat Sorry Not Sorry van Noonie Bao, waarvan de titel is terug te voeren op mijn dubbele gevoel over het stoppen met radiomaken. De echte naam van Noonie Bao is Jonnali Mikaela Parmenius. Ze komt uit Zweden en heeft al nummers geschreven voor o.a. Charli XCX, Avicii, Clean Bandit en Carly Rae Jepsen. Haar eigen materiaal klinkt echter veel subtieler, zoals je kunt horen op Sorry Not Sorry.
Op Spotify is de artiestennaam Kakkmaddafakka al ingekort tot KMF, dus het zou mij niet verbazen als dat straks ook officieel het geval zal zijn. En eerlijk is eerlijk: de redelijk controversiĂ«le naam van deze Noren staat ook haaks op de toegankelijke muziek die zij maken. Hun laatste album KMF, dat net als hun vorige twee cdâs medegeschreven en geproduceerd werd door Erlend Ăye (Kings Of Convenience, Whitest Boy Alive), bracht al eerder de singles May God en Galapagos voort. Half januari komt daar Young You bij.
Mijn eerste kennismaking met Lizzo was haar medewerking aan YDLM, een teasertrack voor het nieuwste album van The Griswolds. Maar de Amerikaanse rapster Melissa Jefferson heeft ook een eigen carriĂšre. Na complete cdâs in 2014 en 2015 bracht zij in oktober van dit jaar het minialbum Coconut Oil uit. Op de opener Worship trekt ze een klassiek soulgeluid (compleet met funky blazers, basgitaar en hand claps) naar 2016 dankzij een strakke hiphopproductie. Erg lekker!
In precies 10 minuten tijd heb je deze drie nummers beluisterd via mijn Spotify-playlist Wernerâs Weekly. Meer nieuws vind je in mijn Werner Tipt-lijst, waar ik continu muziek aan toevoeg. Als jij die lijsten volgt, houd ik je voortaan op de hoogte. Deal? Fijne dagen!
I’m a music industry watcher and journalist. Worked at a CD club, a record store chain and was editor in chief of an entertainment trade magazine. Have been in the radio business since 1987, producing and presenting shows. Was music director of several stations. Also, I developed the European Border Breakers Chart, Music Moves Europe Talent Chart and ESNS Chart. CEO of Werner Bros. tekst | uitleg.
werner's weekly, wildcard
Wernerâs Weekly (week 50)
In al het najaarsreleasegeweld waarin de grote acts hun beste beentje voorzetten, houden veel opkomende bands zich een beetje afzijdig. En gelijk hebben ze. Al maakt dat het aanbod voor mensen die juist daarnaar op zoek zijn een beetje schraal. Voor mijn Spotify-lijst Werner Tipt wist ik 15 tracks bij elkaar te schrapen (van opkomende acts als Morgxn, The Montreals, Firefox AK & Elias, Tullara en Izzy Bizu, maar ook Red Hot Chili Peppers en Grandaddy. In de erelijst, Wernerâs Weekly, is deze week echter maar plek voor 7 van die nieuwe liedjes.
Deze playlists zullen in het nieuwe jaar de basis vormen voor een nieuw muzieblog, dat je dan kunt vinden en volgen op www.carteblanchemusic.nl. Nu is er nog niets te zien, maar alvast bookmarken kan natuurlijk altijd!
Om te beginnen bevat Wernerâs Weekly natuurlijk de Carte Blanche Remschijf van komende week, de laatste die op de radio wordt uitgezonden (want: volgende week is de Carte Blanche Top 2016 en daarna volgt een afscheidsuitzending). Het leek me wel toepasselijk om voor deze gelegenheid te kiezen voor de nieuwe single van Deacon Blue: Gone. Natuurlijk vanwege die titel, maar zeker ook omdat deze fijne Schotse band me gedurende mijn hele bijna 30-jarige radiocarriĂšre achtervolgd heeft, op een goede manier.
Coward van Yael Naim is niet iets wat je snel in Carte Blanche zou verwachten: het houdt het midden tussen middeleeuwse kamermuziek en kerkmuziek. Toch draaide ik het nummer begin 2015 voor het eerst op de radio. Nu heeft Stromae er een clip bij gemaakt; zijn regiedebuut. Erg indrukwekkend, net als het nummer zelf. En daarom zet ik hem graag opnieuw in de schijnwerpers.
Elbow en Ryan Adams mag ik bekend veronderstellen. Beide komen in februari volgend jaar met een nieuw album en laten daar nu de eerste singles van los, respectievelijk Magnificent (She Says) en Do You Still Love Me? Totaal verschillende nummers met als belangrijke overeenkomst dat ze reikhalzend naar de albums doen uitzien. En is dat niet precies de bedoeling van singles?
Maar als een album eenmaal uit is, is het leuk om juist verder te luisteren dan de singles. En een voorspellinkje te wagen welke albumtracks niet op single zouden misstaan. Ik doe dat al bijna 30 jaar op de radio en blijk vaak mijn oren op de juiste plaats te hebben ;-). Deze week in Wernerâs Weekly singlesuggesties van Saint Motel (Destroyer) en Smoove & Turrell (New Jerusalem). Benieuwd wat jij ervan vindt!
Tot slot is deze week ook een kerstnummer de lijst ingeslopen. The Crookes brengen elk jaar een eigen, nieuw kerstliedje uit en wat mij betreft is het elke keer raak. Luister maar naar You Bring The Snow, waarmee ik deze week de laatste reguliere aflevering van Carte Blanche open. Die staat vanaf woensdagochtend weer online. Watch this space!
In de tussentijd kun je bovenstaande nummers uiteraard beluisteren via mijn Spotify-playlist Wernerâs Weekly en krijg je via mijn dagelijks aangevulde Werner Tipt-lijst een nog uitgebreider voorproefje op de uitzending van komende week.
I’m a music industry watcher and journalist. Worked at a CD club, a record store chain and was editor in chief of an entertainment trade magazine. Have been in the radio business since 1987, producing and presenting shows. Was music director of several stations. Also, I developed the European Border Breakers Chart, Music Moves Europe Talent Chart and ESNS Chart. CEO of Werner Bros. tekst | uitleg.
werner's weekly, wildcard
Wernerâs Weekly (week 49)
Wie zoet is, krijgt lekkers⊠Omdat ik het volste vertrouwen heb in jouw gedrag, heb ik weer wat strooigoed voor je toegevoegd aan mijn Spotify-lijst Werner Tipt. Verheug je maar alvast op Nederlandse artiesten als Moss, Jett Rebel, Lucas Hamming en Rob Klerkx & The Secret, of Fenech-Soler, Circa Waves en Bastille. Vijf van die tracks zijn zo lekker, dat ze de erelijst Wernerâs Weekly hebben gehaald. Die vijf bespreek ik hieronder.
Backseat van The Brahms stond ook al tussen de allerbeste tracks van vorige week, maar promoveert deze week tot Carte Blanche Remschijf. Een heerlijk energiek radioliedje als tegenwicht voor al het zijige gedreutel wat weer op ons afkomt.
Maar er is meer lekkers uit ons eigen land afkomstig en het uiterste noorden lijkt momenteel even hofleverancier. De Groningse electroband Lghtnng bijvoorbeeld, heeft van hun tweede EP Getting Ready het nummer Hold On To Let Go op single uitgebracht. Heerlijke onderkoelde syntipop.
En uit Leeuwarden komt Mundo Park. Zij zijn al sinds 2010 actief en staan op het punt hun debuutalbum op de wereld los te laten. Keep Your Faith In Me is daarvan een erg prettig voorproefje. Voorzien van een toffe 360-gradenclip.
De muziek van de Franse singer-songwriter Lescop (echte naam: Mathieu Peudupin) vind ik intrigerend. Van zijn tweede album Echo ontdekte ik deze week in eerste instantie de single Dérangé, maar inmiddels is net de opvolger uit: David Palmer. Zwoele new wave, het bestaat!
Geniet tot slot van Hifi Sean feat. Crystal Waters – Testify. Hifi Sean is Sean Dickson, ex-voorman van The Soup Dragons (Iâm Free) en van The High Fidelity (Scream If You Want To Go Faster). Crystal Waters had beginjaren ’90 hits met Gypsy Woman en 100% Pure Love. Dansbare gospelblues, vaagjes vergelijkbaar met Praise You van Fatboy Slim.
Je vindt alle vijf deze nummers in mijn Spotify-playlist Wernerâs Weekly en binnen een kwartier ben je weer volledig op de hoogte. Als je dan nog niet bent uitgeluisterd, is er altijd nog mijn Werner Tipt-lijst, waar ik dagelijks nieuwe nummers aan toevoeg. Abonneren is gratis, maar niet voor niets!
I’m a music industry watcher and journalist. Worked at a CD club, a record store chain and was editor in chief of an entertainment trade magazine. Have been in the radio business since 1987, producing and presenting shows. Was music director of several stations. Also, I developed the European Border Breakers Chart, Music Moves Europe Talent Chart and ESNS Chart. CEO of Werner Bros. tekst | uitleg.
